SSS

Radyo frekansı ile tanımlama veya RFID, insanları veya nesneleri otomatik olarak tanımlamak için radyo dalgalarını kullanan teknolojiler için kullanılan genel bir terimdir. Çeşitli tanımlama yöntemleri vardır, ancak en yaygın olanı, bir kişiyi veya nesneyi tanımlayan bir seri numarasını ve belki de diğer bilgileri bir antene takılı bir mikroçip üzerinde saklamaktır (çip ve anten birlikte RFID aktarıcı veya RFID etiketi olarak adlandırılır). Anten, çipin kimlik bilgilerini bir okuyucuya iletmesini sağlar. Okuyucu, RFID etiketinden geri yansıyan radyo dalgalarını dijital bilgiye dönüştürür ve daha sonra bu bilgiyi kullanabilecek bilgisayarlara aktarabilir.

Bir RFID sistemi, antenli bir mikroçipten oluşan bir etiket ve antenli bir sorgulayıcı veya okuyucudan oluşur. Okuyucu elektromanyetik dalgalar gönderir. Etiket anteni bu dalgaları alacak şekilde ayarlanmıştır. Pasif bir RFID etiketi, okuyucu tarafından oluşturulan alandan güç çeker ve bunu mikroçipin devrelerine güç sağlamak için kullanır. Çip daha sonra etiketin okuyucuya geri gönderdiği dalgaları modüle eder ve okuyucu yeni dalgaları dijital verilere dönüştürür

RFID'nin barkodlardan "daha iyi" olması gerekmez. İkisi farklı teknolojilerdir ve bazen örtüşen farklı uygulamaları vardır. İkisi arasındaki en büyük fark, barkodların görüş hattı teknolojisi olmasıdır. Yani, bir tarayıcının barkodu okuyabilmesi için onu "görmesi" gerekir; bu da insanların barkodu okuyabilmesi için genellikle barkodu tarayıcıya doğru yönlendirmesi gerektiği anlamına gelir. Radyo frekansı ile tanımlama ise görüş hattı gerektirmez. RFID etiketleri, bir okuyucunun menzili içinde oldukları sürece okunabilir. Barkodların başka eksiklikleri de vardır. Bir etiket yırtılırsa, kirlenirse veya düşerse, ürünü taramanın bir yolu yoktur. Ve standart barkodlar yalnızca üreticiyi ve ürünü tanımlar, benzersiz ürünü değil. Bir süt kutusundaki barkod diğerleriyle aynıdır, bu da hangisinin son kullanma tarihinin önce geçebileceğini belirlemeyi imkansız hale getirir.

Tıpkı radyonuzun farklı kanalları duymak için farklı frekansa ayarlanması gibi, RFID etiketleri ve okuyucuları da iletişim kurmak için aynı frekansa ayarlanmalıdır. RFID sistemleri birçok farklı frekans kullanır, ancak genellikle en yaygın olanları düşük (yaklaşık 125 KHz), yüksek (13.56 MHz) ve ultra yüksek frekans veya UHF'dir (850-900 MHz). Mikrodalga (2.45 GHz) da bazı uygulamalarda kullanılmaktadır. Radyo dalgaları farklı frekanslarda farklı davranır, bu nedenle doğru uygulama için doğru frekansı seçmeniz gerekir.

Farklı frekanslar, onları farklı uygulamalar için daha kullanışlı kılan farklı özelliklere sahiptir. Örneğin, düşük frekanslı etiketler ultra yüksek frekanslı (UHF) etiketlerden daha ucuzdur, daha az güç kullanır ve metalik olmayan maddelere daha iyi nüfuz edebilir. Meyve gibi yüksek su içeriğine sahip nesneleri yakın mesafeden taramak için idealdirler. UHF frekansları tipik olarak daha iyi menzil sunar ve verileri daha hızlı aktarabilir. Ancak daha fazla güç kullanırlar ve malzemelerin içinden geçme olasılıkları daha düşüktür. Ve daha "yönlendirilmiş" olma eğiliminde olduklarından, etiket ile okuyucu arasında açık bir yol gerektirirler. UHF etiketleri, bir deponun kapısından geçerken mal kutularını taramak için daha iyi olabilir. Uygulamanız için doğru frekansı seçmenize yardımcı olabilecek bir danışman, entegratör veya satıcı ile çalışmak muhtemelen en iyisidir